Na każdy temat

hehe )dziękuję za niebywale wysoką ocenę P Ach,nietolerancyjny jesteś pod tym względem :Pale to bedzie bardzo bardzo grzeczne opowiadanie )

Dziękuję,och.Kasy nie zbije bo na ziemi są tacy jak Badud:PPbez urazy

No nie wiem.Miałam więcej ale się skasowało.Nooi ty dobrze,bo nie było rewelacyjne.może kiedyś będzie:)

Phi:PP Ja nie piszę tylko o gejach tylko teraz mnie tak coś wzięło,bo przeczytałam takie ładne opowiadanie.I te wszystkie mangi.noo ) Zaprezentuje coś innego,co niektórzy pewnie widzieli:PP

I zasłona opada Kobieta w kruczoczarnych włosach szybko nasunęła na głowę habit.Pośpiesznie zabinając suknię wsunęła w kieszeń pistolet.Szybkim krokiem zagłuszanym przez bicie dzwonu na wieży udała się ciemnymi korytarzami zakonu wprost do podziemi.Bezszelestnie otworzyła drzwi.Były to ciężkie,wielkie okute żelazem drzwi pomalowane na ciemny brąz. -Tak,Nobula? -Proszę księdza.Mam wiadomość od tej amerykanki z hustą na głowie. -Co mówi? -Że zaraz tu przybędzie.Musi coś nam pokazać. -W takim razie usiąź-młody ksiądz z rudymi włosami i szarymi oczyma wskazał na krzesło . Trudno było odczytać cokolwiek z jego twarzy.Zakonnica usiadła i wyjeła pistolet.Zaczęła bawić się nim,odbezpieczała go,celowała w zakurzoną szafę księdza zamkniętą na cztery spusty.Ojciec Rewan nikomu nie pozwalał otwierać tej szafy.Jego twarz nagle drgnęła kiedy siostra Nobula wycelowała dokładnie w zamek szafki."Ależ ona ma oko,na niebiosa"-pomyślał.Nagle dał się usłyszeć zza grubych drzwi ochydny rechot,wściekły głos jakiejś kobiet mówiącej niezbyt wprawnie po norwesku i skrzyp otwieranych drzwi.Do pomieszczenia zajrzał zgarbiony,ochydny człowiek.Wyglądał jak karykatura samego siebie.Pierwszą myślą jaka pojawia się w ludzkiej głowie na jego widok jest wspomnienie Dzwonnika z Nother Dame który dodatkowo został zmikso- wany przez jakąś pedantyczn gosposię.Zaraz za nim do pomieszczenia szybko wkroczyła niezwykle piękna kobieta,o jakby lekko niebieskawej twarzy,z fioletowawą hustą na głowie .Była ubrana w błękitny płaszcz po- dróżny sięgający prawie do ziemi.Jej twarz była niesamowita.Miała lekko fiołkowe oczy,piękny nos i usta.Kazdy kto ją widział zastanawiał się tylko dlaczego ma tą chustę,"przecież ma pewnie takie piękne włosy"myśleli wszyscy.Kobieta skiknęła głową do obecnych w pomieszczeniu i zdyszanym,zachrypniętym lecz niezwykle pięknym w optymalnych warunkach przemówiła kaleczonym w akcencie norweskim: -Wjitam!Mam Wam coś trudnego do powiedźenia.A więć muszę wam na samym początkuu pokazać coś.- Tu szybko zdjęła chustę z głowy.Revan i Nobula otworzyli usta ze zdziwienia,za dzwonnik dodatkowo się oślinił.Kobieta miała niebieskie włosy i elfie uszy.Tak,długie,poziome uszy.Dalej jednak wyglądąła niezwykle pięknie.Może nawet piękniej niż wcześniej... -Tak ,jestem elfem.Dlatego nosiłamm chustę i tak kaleczyłam wasz jęsyk,zresztą nie dziwcie się,elficki jest całkiem inny a ja przeszłam tylko szybki kurs przygotowawczy babci Divy*!! -Och,to niesamowite.Ale masz coś jeszcze do powiedzenia?-Zakonnica była niezwykle zazdrosna o urodę elfki,a przecież to osoba świecka,jak zdecydowała się zostać zakonnicą z takim charakterem?Co za brak wyczucia... -Tak.Powiem tylko ze przenosicie się ze mną i z zakonem do Niemych Gór.Tam musicie pomóc nam w walce z tym,co niektórzy nazywają evil,inni devil, a my elfy nazywamy to Kijioheijon. Ta scena napawa mnie obrzydzeniem.,bo dwonnik ślinił się niemiłosiernie,ksiądz zaklął cicho pod nosem a Nobula wyjeła z kieszeni lokówkę,szminkę i tusz do oczu i zaczęła przeglądać się w różowym lusterku wysadzanym wokoło małymi różowymi kamyczkami.

Bardzo długie jest,no ale ale P

Borowskim?A kto to taki ? P

Dobra zioomy,kolejna część

II "gdyby nieme góry potrafiły mówić..."

Następnego dnia elfka zaczęła mamrotać zaklęcia i różne niesamowite zwroty wymachując przy tym rękoma(mam na myśli magiczne gesty).Dzwonnik znów się ślinił,różnica polegała jednak na tym że siostra nie malowała się tylko bawiła sztyletem,który u rękojeści wysadzany był rubinem,a ksiądz niemrawo przebierał nogami chodząc w kółko i rozmawiając przez telefon.Tak,kolejna skrajnie anormalna scena. Wszystkie te gesty elficikiej kobiety miały na celu przerzucenie zakonu wraz z członkami do sąsiedniego wymiaru w którym wszystko toczy się nieco innym biegiem.Swoje niezrozumiałe wywody niebieska piękność zakończyła słowami powiedzianymi(niewiadomo dlaczego,czyżby babcia diva miala tu coś do powiedzenia?) czystym norweskim,bez żadnych anomalii językowych.Słowa brzmiały tak : -A gdyyby nieme góry potrafiły mówić,to nie musiały by milczeć o tym,co straszne,o tym co pragniemy zniszczyć. Wtedy zaczęło dziać się coś conajmniej dziwnego.Obraz zaczął falować,wokół migały czerwone,zielone i niebieskie promienie.Nagle wszystko znikło,nic się nie zmieniło.Jednak członkowie zakonu jakby na to czekali.Wyszli z pomieszczenia i ruszyli korytarzami dzwoniąc dzwonkiem.Na ten sygnał z pokoi zaczęły wychodzić siostry zakonne z karabinkami maszynowymi.Widok był doprawdy niesłychany.Wręcz komiczny. Cóż,życie często drwi,z tego co poważne.Nobula i Revan szli przodem.Dotarli do elfiego miasta.Wyglądało na zniszczone.I nie tylko wyglądało.W istocie,było tylko kupką popiołu.Elfica złapała się za głowę i wydała krzyk bólu,strachu i ogromnego cierpienia.Nigdy nie słyszałam czegoś takiego.Zaczęła łkać,opadła na kolana i w agoni krzyknęła: -Zabrałeś mi wszystko,teraz zabij mnie,niech nie cierpię już dłużej. Obecni wytrzeszczyli oczy,o czym mówi elfka,nic przecież nie wspominała o tym kimś,użyła bezosobowego sformułowania-Demony.Dopiero teraz ,zakoń uświadomił sobie że poleciał z motyką na słońce.Ze to co mają zrobić jest teoretycznie niemożliwe.Czy próżna zakonnica,niedoświadczony ksiądz,Karykatura człowieka i grupka zbzikowanych staruszek-pingwinów mogą zniszczyć go?Lucyfera,diabła,zło?Nagle wokół zrobilo się biało.Jak w korytararzu,z jasnymi ścianami,sufitem i podłogą.Z drugiego końca korytarza nadchodził ktoś.Był ubrany na biało.Miał skrzydła,piękną twarz.Był wprost niesamowity.Nierealny.Mężczyzna niewiadomego wieku,ani niewiadomego pochodzenia.Idealny. Nie przemówił.Stanął tylko,i patrzyl oczyma,głębokimi jak może i gorącymi jak ogień.Tylko ,że ten ogień,napewno nie był kojącym ciepłem,raczem spalenizną.Czuć było siarkę. Siostra Nobula wydała okrzyk.Anioł,ze złamanym skrzydłem podszedł do niej.Powoli podniósł dłoń patrząc tylko na nobulę,a dokładniej w jej oczy.Dłonią chwycił jej podbródek i skierował w górę.Patrzył na nią,a Nobula zastanawiała się o czym myśli.Myślała,że chyba ją pocałuje,zarumieniła się.Ale nie spuściła oczu.Nie da się przecież temu mężczyźnie.Ona kocha tylko Boga.A mam nadzieję,ze bystrzy ludzie którzy to czytają domyślili się kim jest ten anioł.Tak więc lucyfer spoglądającn na jej twarz,dostrzegł niechęć w oczach,i drgnięcie pięknych ust.Momentalnie otworzył szerzej oczy,teraz były czerwnone i uderzył Nobulę w twarz.Był to tak siarczysty policzek,że jej twarz aż odeszła na bok.Szybko jednak wróciła na swoje miejsce,i mimo wielkiego śińca,Nobula uporcyzwie patrzyła oczyma pełnymi nienawiści,jawnej niechęci na pięknego mężczyznę.On zaś wyszeptał złym,lecz pięknym głosem- -Mogłaś dostać ode mnie wszystko,teraz wszystko przeze mnie stracisz. -Wszystko?Wszystkiego mi nie zabierzesz.Wiedz o tym,zabierzesz mi wszystko gdy przejdę na twoją stronę.Gdy będę tak zła jak ty. -W takim razie,obiecuję ci to,staniesz się zła. Lucyfer roześmiał się,i zniknął.Wokół zaś pojawiły się znowu popioły miasta.A gdyby nieme góry mogły mówić,powiedziałt by,jak wielkie jest zło na ziemi

ja osobiście najbardziej lubie zakonnice z karabinami,bo sie za dużo pewnej mangi naoglądałam:PP